Μετά από ένα νυχτερινό όργιο -ξενύχτι και ποτά δηλαδή, μην πάει ο νου σου στο κακό, μάστορα :-p- και με το μυαλό ακόμα καζάνι, όπως είναι πάντα δηλαδή όταν ξυπνάω κατά τις 2 μ.μ. –κάθε μα κάθε Σ/Κ για να εξηγούμαστε- χαζεύοντας τα emails μου έπεσα από τα σύννεφα – κι όχι δεν βρήκα newsletter με νέα σύλληψη υπόπτου για τη 17Ν μάστορα (σ.σ. πρέπει να είμαι από τους ελάχιστους Έλληνες που από το καλοκαίρι του 2002 συνεχίζω να παραμένω στα σύννεφα, αφού δεν έτυχε να έχω συγγενή, γείτονα, συνάδελφο, συμμαθητή κ.λπ. ένα από τα παλικάρια της Οργάνωσης L)…!

Τέσσερις εκλεκτοί και μη εξαιρετέοι bloggers, η Μάρω, ο Πρίγκιπας του Ντακάρ, ο Μικρός Πρίγκιπας του Αστεροειδή Β612 και η Carrie V’s Bridget με ενημέρωναν επισήμως, οι δύο με mail –μην και ξεφύγω δηλαδή ισχυριζόμενη ότι δε το πρόσεξα στα σχόλια- και οι άλλοι δύο από τα blogs του (σ.σ. αναγκάζοντας με να αλλάξω 2-3 φορές αυτό το κακόμοιρο post αφού τα είδα αφού το έγραψα) ότι με προσκαλούσαν στο παιχνίδι, που τσακίζει υπολήψεις και ρίχνει τις μάσκες (σ.σ. και καλά τώρα) τον τελευταίο καιρό στην blofόσφαιρα…!

Πρέπει λοιπόν να πω πέντε πράγματα για μένα που υποτίθεται ότι δεν ξέρετε…! Αλλιώς τι κάνουμε εδώ ρε παιδιά; Επειδή λοιπόν εγώ έχω ήδη αναφερθεί σ’ όλα τα κολάσιμα αμαρτήματα μου σκοπεύω να μιλήσω μόνο για τις αρετές μου…!

Καλά πλάκα κάνω ηρεμήστε…! Ποτέ δε θα σας προκαλούσα τόσο αφόρητη ανία επίτηδες και επί τούτου...! :-p

Κανονικά θα έπρεπε να καθυστερήσω λιγάκι και να το σκεφτώ…! Αλλά αποφάσισα να ανταποκριθώ στην πρόκληση άμεσα για έναν και μόνο λόγο… Το παιχνίδι έχει αποκτήσει τέτοιο καταιγιστικό ρυθμό που έχω την εντύπωση ότι αν καθυστερήσω λιγάκι ακόμα οι πέντε που θέλω να προσκαλέσω-προκαλέσω με τη σειρά μου θα τα έχουν ήδη βγάλει τα «άπλυτα» τους στη φόρα…! (σ.σ. updat: όχι ότι δε μου τη σκασατε στο τέλος Μάρω και Μικρέ Πρίγκιπα και έτρεχα να αλλάξω το post...)

Πέντε πράγματα που δεν ξέρετε για μένα: (σ.σ. και ανάθεμα με αν έχω την παραμικρή ιδέα ότι σας ενδιαφέρει να τα μάθετε..):

1. Ζω μέσα σ’ ένα δημιουργικό χάος. Από τη στιγμή που κατάλαβα τον εαυτό μου. Πότε ήταν αυτό; Τη δεύτερη φορά που η μανούλα, με ύφος επιτακτικό, με έβαλε μπροστά στο νεροχύτη να πλύνω τα πιάτα. Γιατί τη δεύτερη; Μάλλον γιατί την πρώτη το θεώρησα φυσικό ότι πρέπει να μάθω να αυτοσυντηρούμαι. Το γεγονός όμως ότι ανάμεσα στην πρώτη και τη δεύτερη δεν υπήρξε αντίστοιχο μάθημα αυτοσυντήρησης για τον αδελφό μου με ψύλλιασε για το τι με περίμενε για το υπόλοιπο της ζωής μου. Από τότε, από την τρυφερή ηλικία των 10, μπορεί να μην έχω μάθει να αυτοσυντηρούμαι αλλά σαφώς και βρίσκομαι σε μία μόνιμη επανάσταση κατά των στερεοτύπων. Κάποιοι κακόγλωσσοι και πικρόχολοι με κατηγορούν ότι πάσχω από μανία καταδίωξης…! Εγώ τους αφήνω να λένε…! ;-)
2. Όταν οδηγώ μετατρέπομαι σε killer. Εκνευρίζομαι με το παραμικρό και δε συγχωρώ την παραμικρή αβλεψία στους άλλους. Ενίοτε βρίζω χυδαιότατα –εντάξει ντρέπομαι αλλά αμαρτία εξομολογουμένη δεν είναι πλέον αμαρτία- ενώ μουτζώνω κιόλας. Έχω σκεφτεί να προμηθευτώ ένα ψεύτικο πιστόλι και να το έχω στο ντουλαπάκι. Και στην πρώτη μανούρα –κυρίως με τους κατόχους των τανκς τους οποίους απεχθάνομαι, γιατί που πας ρε άνθρωπε με το τεθωρακισμένο μέσα στην μποτιλιαρισμένη Αθήνα- να κατέβω για τσαμπουκά και αν με παραζορίσουν να πω την ατάκα που έχω δοκιμάσει πολλάκις μπροστά στον καθρέπτη μου: «Φύγε γιατί θα σε πυροβολήσω»… Και να βγάλω το πιστόλι…! ;-)
3. Σε συνέχεια του προηγούμενου. Δεν κάνω ποτέ πίσω σε καυγά. Το παλεύω μέχρι τελικής πτώσεως. Συνήθως του άλλου. Έχω μετανιώσει πολλές φορές και για το γεγονός ότι δε μαζεύω τη γλώσσα μου μέχρι να εξουδετερώσω πλήρως τον «αντίπαλο» αλλά κι επειδή δεν αφήνω καμία πρόκληση να πέσει κάτω. Έτσι, ρε παιδί μου γι’ αλλαγή. Ν’ αφήσω κάτι να το πάρει ο άνεμος…! Μπααααα…..!
4. Έχω μία φυσική τάση να «ψαρώνω» τον απέναντι μου… το γλεντάω ιδιαίτερα όταν κάποιος με γνωρίζει για πρώτη φορά… κυρίως στη δουλειά… γίνομαι τόσο σκύλα που είμαι σίγουρη ότι αν δεν έδιναν κρυφά τις κατάλληλες εξηγήσεις αυτοί που ήδη με ξέρουν θα είχα πέσει ήδη θύμα βουντού ή πληρωμένου συμβολαίου θανάτου…!
5. Είμαι παρορμητική και αυθόρμητη σε βαθμό απίστευτο. Πολλές φορές πρώτα ενεργώ και μετά σκέφτομαι… Τις περισσότερες φορές δεν αλλάζω γνώμη… Αλλά εκείνες τις ελάχιστες που έκανα την «πατάτα», τις φυσάω ακόμα και δεν κρυώνουν…! Πάντως αναλαμβάνω πάντα τις ευθύνες μου, ξέρω να ζητάω συγνώμη και μάλιστα άμεσα. Τις «πατάτες» των άλλων τις συγχωρώ σε βαθμό λύπησης (σ.σ. για μένα) και ποτέ δεν κρατάω κακία…!

Αυτάαααααααααα…..!

Και παραδίδω τη σκυτάλη στους:

Πολεμιστή του Φωτός

Μαστρομήτσο ή απλά μάστορας στα post μου ;-)

Βατραχοκόριτσο

Silentsoul

Χρήστο Φασούλα

Καλά ξεμπερδέματα…! ;-)