Πως ξέρουμε ότι μια καινούργια χρονιά μας «μπαίνει» με το δεξί; Τι είναι αυτό που θεωρούμε «καλό ποδαρικό»; Αφού στην τελική αν εξαιρέσουμε τις εξαιρέσεις μια χαρά περνάμε την Πρωτοχρονιά… Κυρίως γιατί το επιδιώκουμε κι όχι επειδή έτυχε…! Βέβαια στο τέλος, στον απολογισμό, στην σούμα όπως λένε, λίγοι είναι αυτοί που δηλώνουν απολύτως ευχαριστημένοι από τη χρονιά, την κάθε χρονιά, που φεύγει, οι περισσότεροι βιάζονται να τη στείλουν στον αγύριστο και αρκετοί φτύνουν τον κόρφο τους και εύχονται τέτοιο κακό να μην τους ματαβρεί…!

Τη δική μου φετινή Πρωτοχρονιά, προς το τελείωμα της, θα τη χαρακτήριζα συναρπαστική. Δε θα μπω σε λεπτομέρειες αλλά θα δηλώσω ευθαρσώς ότι θα τη σκέφτομαι και θα συγκινούμαι για χρόνια…! :-)

Όπως και μία άλλη. Εκείνη του 2005. Της οποίας το ποδαρικό εκ των υστέρων θα χαρακτήριζα εξαιρετικό. Με τα δεδομένα αυτά λαμβάνω το θάρρος να υποθέσω (σ.σ. φτου φτου και ξανά μανά φτου) ότι το 2007 ίσως και να είναι καλό…!

Δεν έχω τρελές απαιτήσεις. Την ησυχία μου θέλω μόνο…! Την καλή μου τη ρουτίνα…! Χωρίς τραγωδίες και χωρίς άλλες απώλειες…!

Την ευτυχία μας μπορούμε να τη δημιουργήσουμε και να την γκρεμίσουμε με τα χεράκια μας. Από εμάς εξαρτάται… Αλλά η δυστυχία μας χτυπάει την πόρτα εκεί που δεν το περιμένουμε…! Δεν την ελέγχουμε και δεν μπορούμε να την αποφύγουμε…!

Εγώ πάντως, ακολουθώντας το ένστικτο μου, απέτισα «σπονδές» σε όποια ανώτερη δύναμη είχε βάρδια την Πρωτοχρονιά… Ακολουθώντας τη δοκιμασμένη πρακτική του 2005…! Δεν απομένουν παρά 361 ημέρες προκειμένου να διαπιστώσω αν τα μάγια έπιασαν…!