Πέμπτη, Ιουνίου 12, 2008
Θα βγαίνω θα πίνω και λόγο δε θα δίνω...


Μια ανάσα πριν το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος… Κι εγώ χωρίς ανάσα να περιμένω αν θα επιβεβαιωθώ… Και τα δύο προηγούμενα συγκεκριμένα τριήμερα έβρεχε καταρρακτωδώς. Και τα δύο προηγούμενα συγκεκριμένα τριήμερα άλλα σχέδια είχα κι αλλού κατέληξα… Όχι εξαιτίας της βροχής… Άλλη ήταν η αιτία…!

Και μου τα θύμισε όλα αυτά ετούτο το blog

Η πρώτη επιβεβαίωση έφτασε ήδη σήμερα το πρωί. Με πολύ μεγάλη καθυστέρηση το παραδέχομαι, αλλά δε λένε ότι κάλλιο αργά παρά ποτέ; Έ, εντάξει καλύτερα τώρα παρά αργότερα λοιπόν…! ;-)

Μια και πιάσαμε τις παροιμίες ας συζητήσουμε λιγάκι και για κείνη την άλλη: «γηράσκω αεί διδασκόμενος», και στην προκειμένη περίπτωση «διδασκόμενη»…

Να λοιπόν κάτι που δεν πρόκειται να ισχύσει ποτέ για μένα… Το αποφάσισα… Αναγκαστικά το αποφάσισα, λόγω συνθηκών… Δεν πρόκειται να βάλω μυαλό ποτέ… Θα εξακολουθώ να φορώ τις παρωπίδες μου για όσο τις γουστάρω… :-D

Ακόμα κι αν όλα τα προγνωστικά είναι εναντίον μου…

Ακόμα κι όταν οι δικοί μου άνθρωποι κοπανιούνται κάτω και με τάζουν από τη Μεγαλόχαρη μέχρι τον Άγιο Εφραίμ… Εγώ φιλενάδες όσο γουστάρω θα μαζοχίζομαι… Θα χτυπιέμαι… Και θα αγαπάω…

Δεν μπορώ να ξενερώσω βάσει της λογικής… Τα είπαμε… Είμαι παράλογη, αυθόρμητη, παρορμητική και ισχυρογνώμων…

Μου φτάνει απλά ένα δευτερόλεπτο, μια στιγμή, μια ρωγμή… Που μπορεί και να μοιάζει με πολλές απ’ όσες έχω ανεχτεί στο παρελθόν… Αλλά μια λεπτομέρεια δεν κάνει πάντα τη διαφορά; Ε, λοιπόν αυτή τη λεπτομέρεια κάποιοι μπορεί να τη χρησιμοποιούν ως αφορμή αλλά για μένα είναι «ιερό έδαφος», που δεν το αγγίζει κανείς…!

Τότε και μόνο τότε μπορώ να σταματήσω να πιστεύω σε όρκους και λόγια, λόγια, λόγια…

Ξεκινά ένα υπέροχο καλοκαίρι, που θα φροντίσω να είναι καταπληκτικό…! ;-)

Υ.Γ. Τελικά θα βρέχει το τριήμερο; άκουσε κανείς δελτίο καιρού;

 
Το ανέβασα ως Adomiel στις 6:25 μ.μ. | Permalink | 5 Σχολίασαν
Κυριακή, Ιουνίου 01, 2008
Τρία ψέματα και μια αλήθεια...



Αυτό είναι το νέο βασανιστήριο στο οποίο αποφάσισε να με υποβάλει το πάλαι ποτέ αγαπημένο μου elf, το οποίο αν συνεχίσει με τον ίδιο ρυθμό να με μπλέκει σε μπλογκοπαίχνιδα θα αρχίσω να το αποκαλώ καλικατζαράκι… :-P

Αχαχαχαχαχαχαχαχα…!

Καλά, το παραδέχομαι αυτό είναι το πρώτο ψέμα. Τελικά το διασκεδάζω αφάνταστα κάθε φορά που με προσκαλείς γλυκό μου elf, για δύο λόγους: πρώτον γιατί μου δίνεις θέμα –κάτι από το οποίο πάσχω τελευταία, κάνα χρόνο δηλαδή- και δεύτερον γιατί οι προσκλήσεις σου με προκαλούν να αφήσω κατά μέρος τις σοβαρές και άρα απίστευτα ανιαρές ασχολίες μου και να διασκεδάσω…

Επανέρχομαι στο μπλογκοπαίχνιδο… Πρέπει να γράψω τρία ψέματα και μία αλήθεια για μένα, κάτι που εκ πρώτης σκέψεως δε δείχνει ιδιαίτερα δύσκολο. Εκ δευτέρας όμως τα βρήκα λίγο μπαστούνια…

Προσπάθησα, σκέφτηκα, τα παράτησα, επανήλθα, ξανασταμάτησα και όταν πλέον έγινε φανερό ότι ή θα συνέχιζα και θα το ολοκλήρωνα ή θα έκανα κλικ στο Χ χωρίς να αποθηκεύσω τις αλλαγές «πήρε μπρος η μηχανή»…!

Ιδού λοιπόν τρία ψέματα και μία αλήθεια για μένα και τώρα πλέον πρέπει εσείς να αποφασίσετε ποιο είναι τι. Να σημειώσω απλά ότι τα τρία μου αθώα ψεματάκια θα ήθελα πολύ, πάρα πολύ να ήταν αλήθεια…


1) Είμαι μια απίστευτα συνετή και ήρεμη οδηγός. Δε βρίζω, δε μουντζώνω, δε γκαζώνω. Δε σκαρφαλώνω ποτέ στα πεζοδρόμια και δεν έχω μπει ποτέ σε μονόδρομο. Δεν οδηγώ ούτε μία μέρα όταν έχει λήξει η ασφάλεια μου ενώ δεν έχω τρακάρει ΠΟΤΕ. Οι συγγενείς μου, συμπεριλαμβανομένου του συνήθη υπόπτου, δε με έχουν κοροϊδέψει ποτέ με τη γνωστή χαζομάρα «σε βλέπουμε και στρίβουμε», ενώ ούτε μία φορά δεν έχουν καρδιοχτυπήσει φίλοι και γνωστοί ενώ ετοιμάζομαι να παρκάρω πίσω τους ή μπροστά τους. Δεν έχει βγει δε ποτέ από το στόμα μου το ρητό: «Παρκάρω όπως στο Παρίσι, ακούγοντας το γκντουπ». Τέλος δεν πλήρωσα για το τελευταίο service 850 ευρώ, επειδή είχα διαλύσει ψαλίδια, τακάκια, μπαταρία -με το να ξεχνάω συνεχώς ανοιχτό το φως, ντε- και διάφορα άλλα ακατανόητα, όπως τρόμπες, φρένα, σωληνάκια, που ποσώς με απασχολούν αφού είπαμε δεν, δεν, δεν…


2) Όλο μου το κορμί είναι καλυμμένο από εντυπωσιακά τατουάζ. Άγκυρες, φίδια, τριαντάφυλλα, σκορπιοί, κεραυνοί, κέλτικοι σταυροί, δελφίνια, τουλίπες, φεγγάρια και μισοφέγγαρα, ονόματα πρώην εραστών, ονόματα παραλίγο εραστών, ονόματα εντελώς ανέραστων, ημερομηνίες πολύ σημαντικές, απλά σημαντικές και ημερομηνίες που ούτε καν θυμάμαι πια τι σημαίνουν (σ.σ. βοηθάτε βρε, πείτε κι εσείς) καλύπτουν κάθε εκατοστό της κορμοστασιάς μου. Κι όλα αυτά πολύχρωμα, σε φούξια, πράσινο, μοβ, κίτρινο, πορτοκαλί και κόκκινο της φωτιάς. Κυκλοφορώ και φωσφορίζω…


3) Διατηρώ σοβαρές υποψίες ότι το τελευταίο διάστημα βρίσκομαι «δεμένη» με μάγια. Είναι ο μοναδικός τρόπος που βρήκα να εξηγήσω ότι οι μουσικές μου επιλογές έχουν δεχτεί ένα καίριο πλήγμα. Η γκάμα των ακουσμάτων μου έχει περιοριστεί στον όρο «λαϊκά», και αυτός συμπεριλαμβάνει από τα βαριά και ασήκωτα μέχρι τα ελαφρά στην κόψη της τσιφτετελοπόπ. Οι επιλογές μου ακολουθούν τη εκάστοτε διάθεση μου: ξεκινάω από το «Όλα για σένα απόψε μιλάνε» και το «Έχω μάτια και βλέπω» και φτάνουν μέχρι το «Θα βγαίνω θα πίνω και λόγο δε θα δίνω»… Από την κατάθλιψη στην εκδίκηση δηλαδή… χχχχμμμμμ… Βεβαίως θα ήμουν η απόλυτη ψεύτρα αν δεν παραδεχόμουν ότι το άσμα «Δεν πάω πουθενά πουθενά εδώ θα μείνω, η αγάπη μου είσαι εσύ και δε σ’ αφήνω» έρχεται ακριβώς την κατάλληλη στιγμή για να με ενθαρρύνει… (σ.σ. ακούς γλυκέ μου τύραννε; ααχχχ)…! Και προς ενίσχυση των παραπάνω έρχομαι να δηλώσω με γενναιότητα ότι το ραδιόφωνο στο αυτοκίνητο μου είναι κολλημένο στους 98,6 FM… και για όσους δεν το γνωρίζουν, εκεί βασιλεύει ο ΝΤΕΡΤΙ FM… αχαχαχαχαχαχα όσοι "χτυπήσατε" στο link θα διαπιστώσατε ότι και το pc μου "χορεύει" στους ίδιους ρυθμούς …

4) Δεν είμαι καθόλου ξεροκέφαλη. Ξέρω να ακούω συμβουλές και τις ακολουθώ στο ακέραιο. Πάντα ακολουθώ τη λογική και ποτέ το ένστικτο. Το θυμικό μου δεν παίζει κανένα ρόλο στις αποφάσεις μου, οι οποίες παίρνονται πάντα κατόπιν ωρίμου και πολύωρης, για να μην πω πολυήμερης, σκέψης. Αν δω ότι κάτι δε μου βγαίνω το παρατάω αμέσως και δε μουλαρώνω απλά και μόνο επειδή το θέλω, το θέλω το θέλω… Διακρίνω με την πρώτη ματιά τις κακοτοπιές και τις αποφεύγω ενώ όσον αφορά τους ανθρώπους ποτέ δε δίνω δεύτερη ευκαιρία. Καλά για τρίτη δεν το συζητώ ενώ η τέταρτη είναι απλώς όνειρο θερινής νυκτός. Κι αν το αγαπημένο μου elf ισχυριστεί κάτι για χιλιοστή ή ακόμα και (σ.σ. πιπέρι στο στόμα) νιοστή μην την πιστέψετε… Θα είναι το μεγαλύτερο ψέμα που έχει πει ποτέ…!

Σ’ αυτό το βπλογκοπαιχνίδι αποφάσισα να καλέσω κάποιους από τους παλιούς μπλογκ-ο-φίλους. Έτσι για να δούμε ποιοι είναι ενεργοί και ποιοι τα έχουν παρατήσει. ΟΚ, για να πούμε και καμιά αλήθεια έκανα μια βολτίτσα από τα blogs τους για να δω πότε έγραψαν τελευταία φορά και με χαρά διαπίστωσα ότι δεν ήταν το παρελθόν έτος. Λοιπόν ελπίζω να είστε έτοιμοι, γιατί σας πετάω το μπαλάκι:

Vatraxokoritso

Giorgia

Silent Soul

Πρίγκιπα

Και καλά ξεμπερδέματα…

Υ.Γ. 1. Ξέχασα να μας ευχηθώ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ... Άντε και τέτοιο κακό να μη μας ξαναβρεί... Και ναι στο Μάιο αναφέρομαι... Που για τρίτη, και ελπίζω τελευταία φορά, δε με απογοήτευσε και κατέφτασε, θρονιάστηκε και επιτέλους ξεκουμπίστηκε το ίδιο μουρτζούφλης και κακορίζικος όσο και τις δύο προηγούμενες... Βρε ουσττττττττττ...! :-D

Υ.Γ. 2. Η φωτογραφία δεν είναι καθόλου άσχετη... Πρόκειται για την παραλία που θα επισκεφθώ θεού θέλοντος και Πεκίνου επιτρέποντος (σ.σ. γγγκκκρρρρρρ) δις φέτος το καλοκαίρι. Πρόκειται για την πιο υπέροχη παραλία που συνάντησα ποτέ με το πιο ρομαντικό ηλιοβασίλεμα... Το μόνο που θα αποκαλύψω είναι ότι τη βρέχει το Ιόνιο. Σόρρυ αλλά όπως ανακάλυψα πέρυσι παραμαζευτήκαμε πολλοί...! :-P

 
Το ανέβασα ως Adomiel στις 10:26 μ.μ. | Permalink | 10 Σχολίασαν
Layout design by Pannasmontata