Αυτό είναι το νέο βασανιστήριο στο οποίο αποφάσισε να με υποβάλει το πάλαι ποτέ αγαπημένο μου elf, το οποίο αν συνεχίσει με τον ίδιο ρυθμό να με μπλέκει σε μπλογκοπαίχνιδα θα αρχίσω να το αποκαλώ καλικατζαράκι… :-P
Αχαχαχαχαχαχαχαχα…!
Καλά, το παραδέχομαι αυτό είναι το πρώτο ψέμα. Τελικά το διασκεδάζω αφάνταστα κάθε φορά που με προσκαλείς γλυκό μου elf, για δύο λόγους: πρώτον γιατί μου δίνεις θέμα –κάτι από το οποίο πάσχω τελευταία, κάνα χρόνο δηλαδή- και δεύτερον γιατί οι προσκλήσεις σου με προκαλούν να αφήσω κατά μέρος τις σοβαρές και άρα απίστευτα ανιαρές ασχολίες μου και να διασκεδάσω…
Επανέρχομαι στο μπλογκοπαίχνιδο… Πρέπει να γράψω τρία ψέματα και μία αλήθεια για μένα, κάτι που εκ πρώτης σκέψεως δε δείχνει ιδιαίτερα δύσκολο. Εκ δευτέρας όμως τα βρήκα λίγο μπαστούνια…
Προσπάθησα, σκέφτηκα, τα παράτησα, επανήλθα, ξανασταμάτησα και όταν πλέον έγινε φανερό ότι ή θα συνέχιζα και θα το ολοκλήρωνα ή θα έκανα κλικ στο Χ χωρίς να αποθηκεύσω τις αλλαγές «πήρε μπρος η μηχανή»…!
Ιδού λοιπόν τρία ψέματα και μία αλήθεια για μένα και τώρα πλέον πρέπει εσείς να αποφασίσετε ποιο είναι τι. Να σημειώσω απλά ότι τα τρία μου αθώα ψεματάκια θα ήθελα πολύ, πάρα πολύ να ήταν αλήθεια…
2) Όλο μου το κορμί είναι καλυμμένο από εντυπωσιακά τατουάζ. Άγκυρες, φίδια, τριαντάφυλλα, σκορπιοί, κεραυνοί, κέλτικοι σταυροί, δελφίνια, τουλίπες, φεγγάρια και μισοφέγγαρα, ονόματα πρώην εραστών, ονόματα παραλίγο εραστών, ονόματα εντελώς ανέραστων, ημερομηνίες πολύ σημαντικές, απλά σημαντικές και ημερομηνίες που ούτε καν θυμάμαι πια τι σημαίνουν (σ.σ. βοηθάτε βρε, πείτε κι εσείς) καλύπτουν κάθε εκατοστό της κορμοστασιάς μου. Κι όλα αυτά πολύχρωμα, σε φούξια, πράσινο, μοβ, κίτρινο, πορτοκαλί και κόκκινο της φωτιάς. Κυκλοφορώ και φωσφορίζω…
3) Διατηρώ σοβαρές υποψίες ότι το τελευταίο διάστημα βρίσκομαι «δεμένη» με μάγια. Είναι ο μοναδικός τρόπος που βρήκα να εξηγήσω ότι οι μουσικές μου επιλογές έχουν δεχτεί ένα καίριο πλήγμα. Η γκάμα των ακουσμάτων μου έχει περιοριστεί στον όρο «λαϊκά», και αυτός συμπεριλαμβάνει από τα βαριά και ασήκωτα μέχρι τα ελαφρά στην κόψη της τσιφτετελοπόπ. Οι επιλογές μου ακολουθούν τη εκάστοτε διάθεση μου: ξεκινάω από το «Όλα για σένα απόψε μιλάνε» και το «Έχω μάτια και βλέπω» και φτάνουν μέχρι το «Θα βγαίνω θα πίνω και λόγο δε θα δίνω»… Από την κατάθλιψη στην εκδίκηση δηλαδή… χχχχμμμμμ… Βεβαίως θα ήμουν η απόλυτη ψεύτρα αν δεν παραδεχόμουν ότι το άσμα «Δεν πάω πουθενά πουθενά εδώ θα μείνω, η αγάπη μου είσαι εσύ και δε σ’ αφήνω» έρχεται ακριβώς την κατάλληλη στιγμή για να με ενθαρρύνει… (σ.σ. ακούς γλυκέ μου τύραννε; ααχχχ)…! Και προς ενίσχυση των παραπάνω έρχομαι να δηλώσω με γενναιότητα ότι το ραδιόφωνο στο αυτοκίνητο μου είναι κολλημένο στους 98,6 FM… και για όσους δεν το γνωρίζουν, εκεί βασιλεύει ο ΝΤΕΡΤΙ FM… αχαχαχαχαχαχα όσοι "χτυπήσατε" στο link θα διαπιστώσατε ότι και το pc μου "χορεύει" στους ίδιους ρυθμούς …
4) Δεν είμαι καθόλου ξεροκέφαλη. Ξέρω να ακούω συμβουλές και τις ακολουθώ στο ακέραιο. Πάντα ακολουθώ τη λογική και ποτέ το ένστικτο. Το θυμικό μου δεν παίζει κανένα ρόλο στις αποφάσεις μου, οι οποίες παίρνονται πάντα κατόπιν ωρίμου και πολύωρης, για να μην πω πολυήμερης, σκέψης. Αν δω ότι κάτι δε μου βγαίνω το παρατάω αμέσως και δε μουλαρώνω απλά και μόνο επειδή το θέλω, το θέλω το θέλω… Διακρίνω με την πρώτη ματιά τις κακοτοπιές και τις αποφεύγω ενώ όσον αφορά τους ανθρώπους ποτέ δε δίνω δεύτερη ευκαιρία. Καλά για τρίτη δεν το συζητώ ενώ η τέταρτη είναι απλώς όνειρο θερινής νυκτός. Κι αν το αγαπημένο μου elf ισχυριστεί κάτι για χιλιοστή ή ακόμα και (σ.σ. πιπέρι στο στόμα) νιοστή μην την πιστέψετε… Θα είναι το μεγαλύτερο ψέμα που έχει πει ποτέ…!
Σ’ αυτό το βπλογκοπαιχνίδι αποφάσισα να καλέσω κάποιους από τους παλιούς μπλογκ-ο-φίλους. Έτσι για να δούμε ποιοι είναι ενεργοί και ποιοι τα έχουν παρατήσει. ΟΚ, για να πούμε και καμιά αλήθεια έκανα μια βολτίτσα από τα blogs τους για να δω πότε έγραψαν τελευταία φορά και με χαρά διαπίστωσα ότι δεν ήταν το παρελθόν έτος. Λοιπόν ελπίζω να είστε έτοιμοι, γιατί σας πετάω το μπαλάκι:
Υ.Γ. 1. Ξέχασα να μας ευχηθώ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ... Άντε και τέτοιο κακό να μη μας ξαναβρεί... Και ναι στο Μάιο αναφέρομαι... Που για τρίτη, και ελπίζω τελευταία φορά, δε με απογοήτευσε και κατέφτασε, θρονιάστηκε και επιτέλους ξεκουμπίστηκε το ίδιο μουρτζούφλης και κακορίζικος όσο και τις δύο προηγούμενες... Βρε ουσττττττττττ...! :-D
Υ.Γ. 2. Η φωτογραφία δεν είναι καθόλου άσχετη... Πρόκειται για την παραλία που θα επισκεφθώ θεού θέλοντος και Πεκίνου επιτρέποντος (σ.σ. γγγκκκρρρρρρ) δις φέτος το καλοκαίρι. Πρόκειται για την πιο υπέροχη παραλία που συνάντησα ποτέ με το πιο ρομαντικό ηλιοβασίλεμα... Το μόνο που θα αποκαλύψω είναι ότι τη βρέχει το Ιόνιο. Σόρρυ αλλά όπως ανακάλυψα πέρυσι παραμαζευτήκαμε πολλοί...! :-P
μας γαμήσατε κυρία πρέσβη!