Τρίτη, Σεπτεμβρίου 02, 2008
Μάτια παλάτια μου...


Επέστρεψα στη βάση μου το Σάββατο μετά από πολυυυυυυήμερες καταπληκτικές διακοπές. Τί πολυήμερες δηλαδή σχεδόν ενάμιση μήνα έλειψα. Αλλά δε γύρισα μόνη μου, έφερα και παρέα. Μια βαρβάτη ωτίτιδα που εξακολουθεί να με ταλαιπωρεί και κάτι μου λέει ότι δε θα με εγκαταλείψει τόσο εύκολα…! :-(

Παρεούλα λοιπόν με την ωτίτιδα μου πέσαμε κατευθείαν στα βαθιά. Από το ένα ξενέρωμα στο άλλο, με ασύλληπτη ταχύτητα, τέτοια που δεν προλάβαινα να συνέρθω από το ένα και μου ερχόταν κατάμουτρα το άλλο. Ε, πόσα να αντέξει ο άνθρωπος; Πόσα να καταπιεί; Μην απαντάτε η ερώτηση είναι ρητορική. Για να μην σας μείνει, όμως, καμία απορία πρέπει να ομολογήσω ότι εγώ κατάπια πολλααααααααά, μα πααααααααάρα πολλά. Τελικά οι αντοχές που μπορούν να αναπτύξουν οι άνθρωποι είναι αξιοθαύμαστες. Ποτέ δε θα το πίστευα αν δεν το ζούσα.

Αν πίστευα σε μαγγανείες και λοιπά «μαγικά» θα ζητούσα επειγόντως να με ξεματιάσουν, αλλά φεύ δεν πιστεύω. Δεν φταίει το «μάτι» γιατί ξέρω πολύ καλά τι φταίει.

Ο Σεπτέμβρης ξεκίνησε με τους χειρότερους οιωνούς και δεν προβλέπεται να καλυτερέψει. Δεν έφταναν όλα τ’ άλλα υπάρχουν και οι μυριάδες υποχρεώσεις, τις οποίες είχα θάψει στην κατάλευκη άμμο, όπου ξαπλωμένη ολημερίς απολάμβανα το καλοκαίρι μου, και ξεπετάχτηκαν μπροστά μου αμέσως μόλις επέστρεψα…!

Πως το λένε εκείνο το κλισεδάκι; Α, ναι… Τα κεφάλια μέσα, ρεεεεεεεεεεεε…! Άντε και περαστικά μας και μια πρόποση για καλύτερες μέρες…

Υ.Γ. 1 Τώρα που το ξανασκέφτομαι μάστροξαδελφοwebι μου δεν το ρίχνεις εκείνο το ξεματιασματάκι; Όχι τίποτα άλλο, έτσι για να το έχουμε να μας βρίσκεται. Και τέτοιο κακό να μη μας ξαναματαβρεί… Αμφότερους, όμως, έτσι; :-p

Υ.Γ. 2 Το σημερινό τραγουδάκι είναι πολύ αγαπημένο. Μου κάνει κλικ κάθε φορά που το ακούω. Σήμερα το ανακάλυψα στο youtube και αποφάσισα να το αναρτήσω για να μην το χάσω…! ;-)

 
Το ανέβασα ως Adomiel στις 11:17 μ.μ. | Permalink |


1 Σχολίασαν:


Layout design by Pannasmontata