Τρίτη, Μαΐου 05, 2009
Τι υπέροχα που μυρίζει αυτή η άνοιξη...


Λίγο πριν κλείσω τα 38 και μπω στα 39 –αχ τι ωραία που ακούγεται, 39- ίσως θα ήταν σοφό να κάνω ένα μικρό απολογισμό της χρονιάς, που μόλις «φορτώθηκα»…

Και αν όντως αυτό είναι σοφό τότε θα πρέπει και να βιαστώ, γιατί τι έμειναν; Ελάχιστες ώρες…!

Υπάρχει βέβαια και η εξής επιλογή: να μην κάνω κανέναν μα κανέναν απολογισμό, ισολογισμό, ισοσκελισμό και να παρατήσω στην ησυχία τους κέρδη και ζημίες. Να μπω στη νέα μου χρονιά φορώντας τα καλά μου και τα χαμογελαστά μου και να αναμένω τα καλύτερα, που πάντα έρχονται…

Δεν ξέρω για ποιο λόγο ακριβώς δεν καταφέρνω να βυθιστώ στη θλίψη και στην αυτολύπηση ακόμη και στις πλέον τραγικές στιγμές της ζωής μου, αλλά πιθανότατα να ευθύνεται το ίδιο γονίδιο που με κάνει να αγκαλιάζω την ευτυχία δυνατά, να γελάω με το παραμικρό και να προσφέρω την εμπιστοσύνη και την αγάπη μου ακόμη κι όταν δεν έχει μείνει ούτε ένα τόσο δα μικρό κομματάκι απ’ αυτό που κάποτε αγάπησα και εμπιστεύτηκα…

Η ζωή είναι πολύ μικρή για να μεμψιμοιρώ αντί να τη ζω δυνατά και αχόρταγα…! Αυτό πίστευα πάντα και χαίρομαι που το πιστεύω ακόμη… Μπορεί να μην είμαι κόρη της μαμάς μου αλλά σίγουρα είμαι του μπαμπά μου…!

Σε ελάχιστες ώρες κλείνω τα 38 και είμαι απόλυτα πεπεισμένη, ότι ο νέος χρόνος που ανοίγεται μπροστά μου θα είναι από τους καλύτερους… Ελπίζω ελάχιστα χειρότερος από τον 39ο μου…! ;-)
 
Το ανέβασα ως Adomiel στις 7:10 μ.μ. | Permalink |


1 Σχολίασαν:


  • At 16 Μαΐου 2009 στις 1:31 μ.μ., Blogger elf

    Στα είπα ήδη: ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!! Και να 'σαι πάντα γενναιόδωρη, να γελάς δυνατά, να αγαπάς παθιασμένα και να απορρίπτεις απόλυτα. Σ'αγαπάω, μικρή μου!

     
Layout design by Pannasmontata