Πιθανόν να διατηρώ μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μου και για το βιτριολικό, προβοκατόρικο (σ.σ. τρομάρα μου) χιούμορ μου αλλά πρώτη φορά με προσέβαλαν τόσο σκαιά…

Έχω συνηθίσει εξάλλου είτε να με αντιλαμβάνονται αμέσως (σ.σ. ευτυχώς δε νιώθω μόνη σ΄ αυτό το μεγάλο και παράξενο κόσμο μας :-p) είτε να έρχονται απολογούμενοι μετά από 1,2,3,4 μήνες -όσοι αντέξουν μέχρι τότε- και χωρίς να έχουν ερωτηθεί, προκληθεί ή γίνει και αντιληπτοί ακόμη από μένα, και να μου λένε ότι έπαψαν να με αντιπαθούν –την οποία αντιπάθεια τους προκάλεσα, κατά τα λεγόμενα τους, ακαριαία- και επιτέλους κατάλαβαν τι φοβερό και ουάου άτομο που είμαι… Και ότι δε χρήζω παρεξήγησης για τα λεγόμενα μου… Ίσως μόνο λίγης ψυχιατρικής βοήθειας :- p (σ.σ. αυτό το λένε μόνο οι πολύ-πολύ τολμηροί, που έχουν πλέον απόλυτη εμπιστοσύνη στα αντισώματα τους απέναντι μου).

Κι όμως σήμερα κατάλαβα ότι πρέπει επιτέλους να συμμαζέψω τη γλώσσα μου γιατί μπορεί να με βάλει σε μπελάδες. Ειδικά απέναντι σε ανθρώπους που έχουν συνηθίσει να κινούνται σα χέλια ανάμεσα σε κλίκες και είναι προφέσορες της συνομοσιολογίας και της ρουφιανιάς…!

Ανθρωπάκια που κλαίνε τη μοίρα τους για τη «αδικία» που υφίστανται λες και τους υπέγραψε κάποιος εφ’ όρου ζωής συμβόλαιο, ότι θα ανήκουν στο αφάν γκατέ…!

Φιλαράκι πρέπει να καταλάβεις το εξής απλό: ότι ανεβαίνει κατεβαίνει… έχει δεν έχει αξία… και ξανανεβαίνει φυσικά… Συμμερίζομαι τα αδιέξοδα σου, αλλά τα πραγματικά όχι τα φαντασιακά σου… δεν είσαι η super diva πλέον… ξεκαβάλα…! Ποτέ δε θα ασχολιόμουν για να σε χώσω… Μένω άφωνη (σ.σ. πράγμα εξαιρετικά δύσκολο, σε διαβεβαιώ) με το ότι και το σκέφτηκες ακόμα…!

Θα σου πω κάτι τελευταίο… ή μάλλον θα σου το ξαναπώ: είσαι καραγκιόζης…! Και απ’ αυτή τη στιγμή και Persona Non Grata για μένα…!