Η ζωή τελικά έχει τους δικούς της τρόπους για να μας αποδεικνύει -κι ενίοτε υποδεικνύει- ότι όλα είναι μία σβούρα… Κι εκεί που είσαι στα «μαύρα πανιά» (σ.σ. βλέπε προηγούμενο post) κάτι γίνεται και ξαναχαμογελάς… Ένα μεγάλο -αν και ανομολόγητο- όνειρο μου επιτέλους γίνεται πραγματικότητα… ΚΑΛΕΣΤΗΚΑ να απαντήσω στο ερωτηματολόγιο του Προυστ… Ναι, καλέ του γνωστού… Που όλοι (σ.σ. σχεδόν) ξέρουν το όνομα του αλλά ελάχιστοι (σ.σ. για να μην πω κανείς και ακουστώ υπερβολική) έχουν διαβάσει ολόκληρο το αριστούργημα του… Σαν τον Οδυσσεά του Τζόις ένα πράγμα…

Αναζητώντας το Χαμένο Χρόνο λοιπόν… Κάτι τέτοιο κάνω κι εγώ τις τελευταίες μέρες… Αναζητώ το Χρόνο… Δεν ξέρω αν χάθηκε, τον ξόδεψα, τον σκόρπισα ή τον εκμεταλλεύτηκα περισσότερο απ’ όσο με εκμεταλλεύτηκε εκείνος… Χωρίς να περνάω κάποια υπαρξιακή κρίση (σ.σ. φτου φτου μακριά από μας και δεν είμαστε για τέτοια) σκέφτομαι ότι αν δεχτούμε ότι ο μέσος όρος ηλικίας είναι τα 72 χρόνια τότε εγώ την Κυριακή που μας πέρασε μόλις «καπάρωσα» το μισό… Έκλεισα τα 36 –η αλήθεια είναι ότι συνέβη χωρίς καν να το καταλάβω, μόλις που πρόλαβα να ανοιγοκλείσω τα μάτια μου- μπήκα στα 37 και δεν έχω την παραμικρή ιδέα τι σημαίνει αυτό… Έχω αλλάξει, είμαι μια άλλη απ’ ότι ήμουν πριν 15, 10 έστω 5 χρόνια; Ίσως και να έχω αλλάξει… Έχω εξάλλου τσακώσει το εαυτό μου πλειστάκις τελευταία να ενημερώνεται για το ασφαλιστικό, να υπολογίζω τα χρόνια που έχω δουλέψει και πόσα μένουν ακόμα κι αν φτάνουν για να πάρω αξιοπρεπή σύνταξη όπως επίσης –άκουσον άκουσον- σε τι «ανομολόγητα» ομόλογα επ-έκδυσαν οι αετονύχηδες τα χρήματα της μελλοντικής συνταξούλας μου…! Σνιφ, σνιφ…!

Την πρόσκληση να ξαπλώσω στο ντιβάνι και να αυτοψυχαναλυθώ με το κατά Προυστ ερωτηματολόγιο μου την απηύθυνε ο Therapist και μου τη μετέφερε ο Void… Εγώ με τη σειρά μου προκαλώ τη Μάρω, την Esther, τη Lili και τον An205 να κάνουν το ίδιο…! ;-)

1. Η απόλυτη ευτυχία για σας είναι;

Να μη μετρώ απώλειες… Και να σκάνε από υγεία όσοι αγαπώ…

2. Τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί;

Τα τρία καταραμένα ξυπνητήρια (δύο πια, αφού το τρίτο ήταν στο κινητό που μου έκλεψαν σνιφ) και το τηλεφώνημα της μαμάς… Είμαι πρωινός τύπος εγώ όπως βλέπετε… γκκκρρρρρ

3. Η τελευταία φορά που ξεσπάσατε σε γέλια;

Δεν μπορώ να θυμηθώ για ποιο λόγο ήταν… Θυμάμαι τη σκηνή αλλά δε θυμάμαι το γιατί… Ν’ αρχίσω ν’ ανησυχώ;

4. Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας είναι;

Λένε ότι είμαι απόλυτη… Το οποίο αρνούμαι κατηγορηματικά και δε δέχομαι καμία συζήτηση πάνω σ΄ αυτό…

5. Το βασικό ελάττωμά σας;

Για μένα η παρορμητικότητα μου… Και τώρα που το σκέφτομαι και για τους άλλους… Γενικά δε μας βγαίνει σε καλό…

6. Σε ποια λάθη δείχνετε τη μεγαλύτερη επιείκεια;

Μάλλον σε όλα… βαριέμαι να κρατάω κακία… αυτό απαιτεί μια οργανωτικότητα, που με υπερβαίνει…

7. Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεστε περισσότερο;

Με τη Μεγάλη Αικατερίνη… Θα έλεγα τη Λουκριτία Βοργία αλλά στην ηλικία μου δε με παίρνει…! :-p

8. Ποιοι είναι οι ήρωες σας σήμερα;

Η «κατσαρίδα» μου…

9. Το αγαπημένο σας ταξίδι;

Ελπίζω να μην το έχω κάνει ακόμη…

10. Οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;

Ο Μάρκες, ο Τάιμπο, η Ζωγράφου…

11. Ποια αρετή προτιμάτε σε έναν άντρα;

Το φιλότιμο…

12. … και σε μια γυναίκα;

Το φιλότιμο…

13. Ο αγαπημένος σας συνθέτης;

Αγαπημένα τραγούδια έχω, αγαπημένο συνθέτη όχι…

14. Το τραγούδι που σφυρίζετε κάνοντας ντους;

Δε σφυρίζω στο ντους…

15. Το βιβλίο που σας σημάδεψε;

Που με σημάδεψε ε; Χμ, ένα πράσινο βιβλίο με τα Ποιήματα του Καβάφη καθώς εξαιτίας του παραλίγο να μην ψηφίσω στις πρώτες μου εκλογές… Είχα κρύψει εκεί το εκλογικό μου βιβλιάριο για να μην το χάσω… Αλλά το έκρυψα τόσο καλά φαίνεται που το ξέχασα… Ευτυχώς αυτό έγινε την μέρα που έληγε η προθεσμία και πρόλαβα να πάω στην Εισαγγελία, να δηλώσω απώλεια ώστε να βγάλω άλλο… και φυσικά, όπως πάντα συμβαίνει, με τον καταραμένο Νόμο του Μέρφι, το βρήκα τυχαία δυο μέρες μετά τις εκλογές… Παραλίγο να με σημαδέψει κι ένα ελληνοαγγλικό λεξικό αλλά λίγο που έσκυψα λίγο που ο «συνήθης ύποπτος» ήταν ατζαμής στο σημάδι πέρασε ξυστά από το αριστερό αυτί μου και έσκασε στην πόρτα… Τρία χρόνια έμεινε η τρύπα στο ξύλο…

16. Η ταινία που σας σημάδεψε;

Ο Κύκλος των Χαμένων Ποιητών… με πολλούς τρόπους… άλλοι λέγονται δημόσια κι άλλοι όχι…

17. Ο αγαπημένος σας ζωγράφος;

Δεν είμαι και πολύ σχετική αλλά πάντα είχα μια ιδιαίτερη αδυναμία στον Νταλί…

18. Το αγαπημένο σας χρώμα;

Το σκούρο πράσινο

19. Ποια θεωρείτε ως τη μεγαλύτερη επιτυχία σας;

Το ότι ένα από τα πιο αγαπημένα μου πρόσωπα έφυγε από τη ζωή πιστεύοντας ότι είμαι τέλεια…

20. Το αγαπημένο σας ποτό;

Δε θα γράψω για αλκοόλ γιατί δε θέλω να προκαλέσω γέλια μέχρι δακρύων –και λόξιγκα μπορώ να πω- σε όσους με γνωρίζουν… Μου αρέσει αλλά δε με «αντέχει»… Οπότε θα περιοριστώ στον καφέ και θα πω ότι μπορώ να καταναλώσω γαλόνια…

21. Για ποιο πράγμα μετανιώνετε περισσότερο;

Που υπήρξα απόλυτη και ταυτόχρονα παρορμητική την πιο ακατάλληλη ώρα…

22. Τι απεχθάνεστε περισσότερο απ’ όλα;

Τις φακές και τους ανθρώπους που δεν έχουν φιλότιμο…

23. Όταν δε γράφετε, ποια είναι η αγαπημένη σας ασχολία;

Το γράψιμο είναι η δουλειά μου… Οπότε μάλλον δεν μπορώ να απαντήσω με σαφήνεια σ’ αυτήν την ερώτηση…

24. Ο μεγαλύτερος φόβος σας;

Ο θάνατος…

25. Σε ποια περίπτωση επιλέγετε να πείτε ψέματα;

Όταν δεν μπορούν να με «πιάσουν»…

26. Ποιο είναι το μότο σας;

Carpe diem… Κι ελληνιστί «στ’ αρ..δια μου»…

27. Πώς θα επιθυμούσατε να πεθάνετε;

Πολύ, πολύ πολύ γριά και χωρίς να το πάρω χαμπάρι καθόλου…

28. Εάν συνέβαινε να συναντήσετε το Θεό, τι θα θέλατε να σας πει;

Είμαι αγνωστικίστρια… Λες να μου έκανε τέτοια πλάκα; Σοβαρά τώρα, αν υπήρχε θα τον ρωτούσα γιατί άλλοτε «ακούει» κι άλλοτε όχι… Μπας και μάθω επιτέλους ποιο είναι αυτό το περιβόητο Σχέδιο του το οποίο πρέπει να «καταπίνουμε» αμάσητο…

29. Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτόν τον καιρό;