Πέμπτη, Μαρτίου 08, 2007
Μη μου μιλάς....


Όλες οι επέτειοι με αφήνουν παγερά αδιάφορη. Εξαιρούνται βεβαίως, τηρουμένων των αναλογιών, οι εθνικές επέτειοι –για τον απλούστατο λόγο ότι είναι αργίες και δεν εργάζομαι ή αν εργαστώ πληρώνομαι παραπάνω…! Όσο κι αν ψάχνω δεν καταφέρνω να βρω ένα νόημα για την Ημέρα της Μητέρας, την Ημέρα των Ερωτευμένων, την Ημέρα της Γυναίκας…!

Παρόλα αυτά σ’ όλες είμαι αναγκασμένη να υφίσταμαι το κλασικό «Χρόνια Πολλά»… Γιατί πουλάκι μου; Τα λες τη μια χρονιά και εισπράττεις στραβό κοίταγμα και μουρμουριστά μπινελίκια…! Τα λες τη δεύτερη χρονιά και το κοίταγμα πλέον γίνεται σπινθιροβόλο – κυριολεκτικά. Ψάχνει να σε πετύχει στο δόξα πατρί…! Τα λες την τρίτη χρονιά και εισπράττεις ένα «α στα διάλια» μεγαλοπρεπές ενώ απαξιώ πλέον και να σε κοιτάξω…! Τι θα πρέπει να σκεφτώ όταν επανέρχεσαι την τέταρτη; Ή ότι είσαι «φυτό» και δεν παίρνεις ούτε από λόγια ούτε από βρισίδια ή ότι με δουλεύεις, κοινώς με ειρωνεύεσαι…! Ειδικά όταν το «απελθέτω απ’ εμού» Χρόνια Πολλά συνοδεύεται από την πρωτοφανής ευφυΐας ατάκα «που θα το κάψεις το βράδυ»; Στο σπίτι σου ρε ηλίθιε και κατά προτίμηση την ώρα που κοιμάσαι… Αφού σε έχω περιλούσει με πίσσα και πούπουλα…!

Και να ήσουν ένας, πάει στο καλό (σ.σ. που δεν πάει αλλά να’ χαμε να λέγαμε)…! Όμως είσαστε δυο, είσαστε τρεις, είσαστε χίλιοι δεκατρείς…! Ποιον να πρωτοπεριλάβω; Κι ο Νέρωνας ακόμα χρειάστηκε κάποια καλόπαιδα για να τον βοηθήσουν στη δουλειά…! Και μου τα λέτε τα γ….να από την ώρα που ξυπνάω… Τα βρίσκω σε sms, μου τα πετάτε μόλις περνάω το κατώφλι στη δουλειά και πριν προλάβω ακόμα να βάλω καφέ στην κούπα μπας και ανοίξει το μάτι, τα ακούω σε τηλεφωνικά τετ-α-τετ,… α, βέβαια να μην ξεχάσω και τα mails… οι πιο προκλητικοί στέλνετε και e-καρτούλες ενώ όταν το θράσος περισσεύει, επιλέγετε και μουσική υπόκρουση…!

Κι όταν κάνω την απλούστατη, την ευνόητη ερώτηση «τι ακριβώς γιορτάζω», όποια από τις τρεις Ημέρες κι αν είναι, η απάντηση είναι πάντα «μούγκα στη στρούγκα». Ή στην ακόμα πιο άθλια περίπτωση μισόλογα, κοινοτυπίες και υφάκι του στυλ «πάλι ανάποδα ξύπνησες;»…!

Επιγραμματικές αναφορές για τις δύο πρώτες περιπτώσεις:

Ημέρα της Μητέρας

Ευχές δέχομαι μόνο από το βλαστάρι μου
Γιορτάζω καθημερινά το γεγονός κι αν κάποια μέρα το ξεχάσω την επομένη το γιορτάζω διπλά
Δε σου πέφτει λόγος


Ημέρα των Ερωτευμένων

Ευχές δέχομαι μόνο από το αντικείμενο του έρωτα μου
Γιορτάζω καθημερινά το γεγονός κι αν κάποια μέρα το ξεχάσω την επομένη το γιορτάζω διπλά
Δε σου πέφτει λόγος



Και ερχόμαστε στην Ημέρα της Γυναίκας

Δε γιορτάζω
Δε γιορτάζω
Δε γιορτάζω


Πρώτον γιατί δεν υπάρχει κάποιος από τον οποίο θα δεχόμουν με ευχαρίστηση τις ευχές του, δεύτερον γιατί δεν υπάρχει μέρα, ούτε μία, που να μην πέφτω θύμα διακρίσεων, φανερών ή συγκεκαλυμμένων και τρίτον γιατί μολονότι σε αφορά κάνεις την πάπια…!

Είμαι Γυναίκα και δέχομαι διακρίσεις στη δουλειά, στο σπίτι από την ώρα που γεννήθηκα, στο δρόμο, όταν οδηγώ…

Είμαι Γυναίκα άρα κακοπληρωμένη και σαφώς χαμηλότερα αμειβόμενη από έναν άντρα που κάνει την αντίστοιχη δουλειά…

Είμαι Γυναίκα και η πρώτη που θα απολυθεί στις περικοπές γιατί ο Άντρας συντηρεί σπίτι –ναι βέβαια το δικό μου το κοτέτσι δεν έχει ανάγκες…

Είμαι Γυναίκα και πριν με προσλάβουν με ρωτούν αν έχω σκοπό να τεκνοποιήσω σύντομα – α, ναι τώρα τελευταία πήρε το αυτί μου ότι κάποιοι ζητούν και υπεύθυνη δήλωση…

Είμαι Γυναίκα και αν κάνω το λάθος να μείνω έγκυος όντας εργαζόμενη όλοι, από το διευθυντή έως το θυρωρό, με στραβοκοιτάζουν και με θεωρούν επιεικώς λουφαδόρο…

Είμαι Γυναίκα και πρέπει να απολογηθώ για τους τέσσερις μήνες που πρέπει να λείψω από τη δουλειά προκειμένου να γεννήσω και να ξελεχωνιάσω… Κοινώς να επανέλθουν οι ορμόνες μου στα φυσιολογικά τους και να σαραντίσει το βλαστάρι μου μπας και φιλοτιμιθεί να κοιμηθεί ολόκληρη τη νύχτα και μαζί του κι εγώ κι όχι να σηκώνομαι ανά δίωρο για να το ταΐσω και να το ξεσκατίσω –αυτά τα δυο δυστυχώς πάνε μαζί με διαφορά πέντε λεπτών πάνω-κάτω…

Είμαι Γυναίκα και πρέπει να εξηγήσω ότι όχι δεν είναι Δικαίωμα μου το να έχω πρωινό ωράριο επειδή είμαι μητέρα… Είναι υποχρέωση μου… Αν είναι Δικαίωμα για κάποιον , είναι για το βλαστάρι μου…

Είμαι Γυναίκα κι αν φάω και κανένα χαστούκι από τον σύζυγο/γκόμενο ε, καλά μην το κάνω και θέμα… άντρας είναι…! Τα εν οίκω μη εν δήμω…!

Είμαι Γυναίκα και ομοίως αν φάω και κανένα κέρατο από τον προαναφερθέντα σύζυγο/γκόμενο ε, καλά μην το κάνω και θέμα… άντρας είναι…! Εγώ δεν ξέρω πώς να τον χειριστώ, η γυναίκα φτιάχνει τον άντρα (σ.σ. αυτό ποτέ δεν το κατάλαβα… τι είναι ο άντρας για να τον χειριστώ; μίξερ;)…

Είμαι Γυναίκα και για να αξίζω τον τίτλο πρέπει να ανταποκρίνομαι και στους 342 καθημερινούς μου ρόλους της εργαζόμενης/μητέρας – δασκάλας - διασκεδάστριας/ερωμένης/συζύγου/καθαρίστριας - καλής νοικοκυράς/φίλης/κόρης κι αδελφής…

Είμαι Γυναίκα και δεν κάνει να βρίζω, να αγανακτώ, να διεκδικώ…

Είμαι Γυναίκα και πρέπει να είμαι γλυκιά, υπομονετική, χαμογελαστή και θηλυκή (σ.σ. καλά που μου το είπατε γιατί αναρωτιόμουν τι έκανα λάθος)…

Θέλεις κι άλλα;

Είμαι Γυναίκα και σε κάποια μέρη αν πέσω θύμα βιασμού και μείνω έγκυος καταδικάζομαι εγώ σε θάνατο διά λιθοβολισμού…

Είμαι Γυναίκα και σε κάποια μέρη μπορώ να κυκλοφορώ μόνο ως πορτατίφ, με την ωραιότατη μπούρκα μου και συνοδευόμενη από άρρενα συγγενή μου…

Είμαι Γυναίκα και σε κάποια μέρη απαγορεύεται να εργαστώ, να σπουδάσω, να χωρίσω, να έχω λόγο στην ανατροφή των παιδιών μου, να οδηγήσω, να ψηφίσω…

Είμαι Γυναίκα και σε κάποια μέρη μου κάνουν κλειτοριδεκτομή, γιατί η απόλαυσή μου είναι λέει και η αιτία που θα με οδηγήσει στην απιστία. Σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα πεθαίνω κιόλας πάνω σε βρώμικα σεντόνια από αιμορραγία και μολύνσεις εξαιτίας ρυπαρών ξυραφιών και «πρακτικών» γιατρισσών…

Είμαι Γυναίκα και σε κάποια μέρη δεν μπορώ να αποφασίσω για το κορμί μου. Δεν μπορώ να αποφασίσω για το αν θέλω ή μπορώ να γίνω μάνα. Με καταδικάζουν να στραφώ σε παράνομα ιατρεία, ν’ ανέβω σε βρώμικα τραπέζια και να υποστώ τον απόλυτο εξευτελισμό της ανθρώπινης φύσης μου και κάποιες φορές με κίνδυνο και της ζωής μου ακόμα…

Είμαι Γυναίκα και έχω κουραστεί να τιμωρούμαι γι’ αυτό… Τις περισσότερες φορές να τιμωρούμαι από άλλες Γυναίκες, στενοκέφαλες, μίζερες κι ανόητες…

Βαρέθηκα να είμαι Γυναίκα…

Θέλω επιτέλους να γίνω Άνθρωπος…!
 
Το ανέβασα ως Adomiel στις 11:24 μ.μ. | Permalink |


38 Σχολίασαν:


  • At 9 Μαρτίου 2007 στις 12:34 π.μ., Blogger Lili

    α ρε μανα μου, ξερω εγω γιατι σε παω με χιλια.
    (αγκαλια σφιχτη σφιχτη)



    στην αρχη ειδα πολυ θιυμο και δνε καταλαβαινα γιατι, αλλα απο την μεση και μετα εγρψες ενα μικρο αριστουργημα.

    κριμα που θα το καταλαβουν μονο οσες τα ξερουν ηδη...


    το κανω λινκ.

     
  • At 9 Μαρτίου 2007 στις 1:19 π.μ., Blogger SilentSoul

    Respect :)
    Εγραψες κοπελα μου :)

     
  • At 9 Μαρτίου 2007 στις 2:12 π.μ., Blogger vatraxokoritso

    ευτυχως να λες που ειμαστε γυναικες.. εχω να σου πω κατι μυστικα που βασανιζουν καιθα βασανιζουν για παντα.. τους ανδρες.

    (οργισμενο αληθινο ομορφο)

     
  • At 9 Μαρτίου 2007 στις 9:51 π.μ., Blogger Μαρω_Κ

    Κυρία μου, υποκλίνομαι.
    Συμπορεύομαι σε όλα.
    Πρώτα άνθρωπος και μετά ότι άλλο θες.
    Αν το καταλάβουμε αυτό μια μέρα όλοι μας, ίσως και να υπάρξει μέλλον.
    Αγωνιστικά φιλιά

     
  • At 9 Μαρτίου 2007 στις 12:37 μ.μ., Blogger Χαμένο κορμί

    Πώς γίνεται να αφήσω comment χωρίς να χαρακτηριστώ κρυφομισογύνης ή γυρευωγκομενάκιας;;;

    Fuck it, i'll say it anyway...

    Respect m' Lady!

     
  • At 9 Μαρτίου 2007 στις 1:56 μ.μ., Blogger Ναταλία

    Χαίρομαι....Πολύ!
    Είχα πολύ καιρό να διαβάσω κάτι όμορφο. Και αληθινό. Σκληρά αληθινό.
    Και μου αρέσει που το έγραψες εσύ.
    :ο)

     
  • At 9 Μαρτίου 2007 στις 4:46 μ.μ., Blogger Yiorgos

    Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

     
  • At 9 Μαρτίου 2007 στις 4:57 μ.μ., Blogger Yiorgos

    Αφηνω απ'εξω τις αναφορες που κανεις σε -για μενα προφανως- κατακριτεες κοινωνιες. Το υπολοιπο ειναι μια κραυγη που μπορουν και θελουν να βγαλουν ολοι -αντρες και γυναικες- για διαφορετικους λογους ο καθενας. Ας μην ξεχναμε ομως οτι κανενα αντρικο (η γυναικειο αν θες) συστημα, σχημα, συλλογος, φατρια δεν σχεδιασε και εφηρμοσε την σημερινη δυτικη κοινωνια. Το αποτελεσμα αυτο ειναι ενα μιγμα καπιταλισμου, φεμινισμου, ατομικισμου, κτλ. Σκεψου μονο οτι εστω και εν μερη, εσυ (τροπος του λεγειν) ως γυναικα μου, με αναγκαζεις με τις λεγομενες η εννοουμενες υλικες αναγκες και απαιτησεις σου να δημιουργω ενα περιβαλλον εργασιας που θα μου αποφερει περισσοτερα χρηματα, αλλα ειναι απανθρωπο και ανταγωνιστικο. Και ενω απο εσενα απαιτειται να εισαι μανα και ζητειται να φερνεις και κανα φραγκο, απο εμενα απαιτειται να φερνω τοσα ωστε να ειστε ασφαλεις ενω "καλο 8α ηταν" να ειμαι πατερας αν και αυτη η αναγκη μου ειναι απο ολους υποβαθμισμενη. Οταν θα σταματησουμε να εχουμε τετοιες υλικες αναγκες και 8α αντεχουμε να ζησουμε οπως ζουσαν 1-2 γενιες πριν (με συγκεκριμενους ρολους, ορια, εισοδηματα) τοτε θα μπορει το εργασιακο περιβαλλον να γινει λιγοτερο ανταγωνιστικο (απανθρωπο) και να χαιρεται με την ευλογια της εγκυμοσυνης και την 4μηνη μισοπληρωμενη απουσια σου. Μεχρι τοτε ειμαι αναγκασμενος να δουλευω 14-16 ωρες την ημερα, 7 μερες την εβδομαδα, να κανω 4-6 ταξιδια το μηνα στα βαλκανια, να βλεπω το γιο μου 1 ΣΚ το μηνα και τελικα να πεθανω απο εμφραγμα πριν τα 50. Σε καμμια περιπτωση βεβαια δεν υποβαθμιζω τα προβληματα σου, δεν εξωραιζω την ζωη σου. Απλα αυτο που ισχυριζομαι ειναι οτι ετσι σκατα που τα εχουμε κανει ολοι, τα λουζομαστε ομοιως.

     
  • At 9 Μαρτίου 2007 στις 7:19 μ.μ., Blogger yannis

    Άιντε να ανέβεις στη σκαλωσιά 10m ψηλα για ένα δεκάωρο να δεις τη γλύκα.
    Εσείς μας γεννάτε και μας μεγαλώνετε και μετά μας στέλενετε να κάνουμε τις βρωμοδουλειές σας.
    Πως ανέχεστε να σκοτώνονται τα παιδιά σας στους πολέμους; Τι κάνετε για να τα προστατέψετε;
    Κάθε μέρα που περνάει πονάμε και πρέπει εμείς να ανεχώμαστε τον κάθε μαλάκα και να κουβαλάμε το καρβέλι στο σπίτι γιατί έτσι πρέπει.
    Ποιά γυναίκα καταδέχεται να παντρευτεί κάποιον κατώτερό της;
    Είστε συμφεροντολόγες και πέρα από την οικογένειά σας δεν έχετε αισθήματα για τους άλλους.

     
  • At 9 Μαρτίου 2007 στις 8:30 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος

    Τις gorilla girls τις ξέρετε;
    Θα σας αρέσει η δουλειά τους...

     
  • At 9 Μαρτίου 2007 στις 9:16 μ.μ., Blogger Lili

    Εσείς μας γεννάτε και μας μεγαλώνετε και μετά μας στέλενετε να κάνουμε τις βρωμοδουλειές σας.

    Ναι ειμαστε κανονικα εργοστασια/βιοτεχνιες εργατικων μοναδων. Μου τελειωσε το σπερμα, περιμενε να φουλαρω το τεποζιτο και ερχομαι.

    Πως ανέχεστε να σκοτώνονται τα παιδιά σας στους πολέμους; Τι κάνετε για να τα προστατέψετε;

    Ε???
    θα κανω μια μαντεψια εδω, οτι ειτε δεν θες να πας φανταρος και οποιον παρει ο χαρος η ξεχασες να παρεις τα χαπια σου σημερα το πρωι.
    ΤΙ να κανει δηλαδη η δολια η μανα σου για να μην πας φανταρος δηλαδη; Βρες εσυ τι και εκεινη θα το κανει, εννοια σου, δεν ειναι δειγμα οτι δεν σ αγαπαει.
    (τι διαβαζω θεε μου. Ντροπη σου γιαυτο που ξεστομισες και την ευθυνη που πας να ριξεις)


    Κάθε μέρα που περνάει πονάμε και πρέπει εμείς να ανεχώμαστε τον κάθε μαλάκα και να κουβαλάμε το καρβέλι στο σπίτι γιατί έτσι πρέπει.
    Oχι γιατι ετσι πρεπει.
    Γιατι ετσι νιωθεις.
    Γιατι αν ετσι πρεπει, εννοια σου και η εδω κοινωνια φροντισε να ξεφυγεις, με μονο μια δοση 180 ευρω τον μηνα. Ευκαιρια!
    Οσο για τους μαλακες...

    Ποιά γυναίκα καταδέχεται να παντρευτεί κάποιον κατώτερό της;

    Αν με κατωτερο εννοεις ηλιθιο, ε ναι οσο ναναι ειναι δυσκολο να αφεθεις να διαιωνισεις το ειδος ΤΟΥ, ειμαστε ετσι φτιαγμενες που ενστικτωδως παμε με το πιο ισχυρο/αρρενωπο δειγμα για την καλυτερευση του ανθρωπινου ειδους και την διασφαλιση τροφης.
    Δεν μας θαμπωνουν στριγκακια και σιλικονατες βυζουμπες, και οποιον παρει ο χαρος με το βολι.
    :p

    Είστε συμφεροντολόγες και πέρα από την οικογένειά σας δεν έχετε αισθήματα για τους άλλους.

    Φιλανθρωπικα ιδρυματα ειμαστε τελικα αποφασισε... η θα κατσουμε να μας πηδηξει ο διπλα για να δειξουμε ποσο ψυχοπονιαρες ειμαστε;
    Και τελικα αγαπαμε την οικογενεια η την εχουμε για σκλαβους και παραγωγη εθνικης αμυνας. ξεκαθαρισε λιγο μεσα σου την θεση σου, περα απο τον θυμο που νιωθεις...



    Τεσπα εχω την εντυπωση οτι τα χωνεις σε καποια συκγεκριμενη απο το υφος και την σκληροτητα μερικων πραγματων που λες και ισως δεν θα επρεπε να απαντουσα (σορυ αντομιελ αν ακολουθησει μπουρδελο) αλλα δεν αντεξα.

     
  • At 9 Μαρτίου 2007 στις 10:06 μ.μ., Blogger Adomiel

    Lili σ΄ευχαριστώ για την ψήφο εμπιστοσύνης... Όσο για τα σχόλια κάνε παιχνίδι με την άνεση σου...!

    Υ.Γ. Ρε συ μετά το link σου με επισκέφτηκαν καμιά 200αριά... απίστευτο πεδίο δόξης λαμπρό αχαχαχαχαχα...


    SilentSoul μου έδωσες το έναυσμα κορίτσι μου...! ;-)

    Βατραχοκόριτσο τα θέλω σε λίστα με bullet στο mail μου παραύτα λέμε...! Αυτά δεν τα κρατάμε για την πάρτη μας...! Μονοφαγού...! :-p

    Μάρω συναγωνίστρια, συμψώνιο και συμπορευόμενη μου... Με κάνεις να κοκκινίζω... Κάθε φορά... Τιμή μου που σε γνώρισα...

    Υ.Γ. απόλαυσέ το γιατί θα αργήσεις να το ξανακούσεις...! :-p

    Χαμένο Κορμί thnx για το σχόλιο... και μην ανησυχείς... πες οτι θελεις... εδώ δεν κακοχαρακτηρίζουμε τα χαμένα κορμιά... και ειδικά τα φανερά...! ;-)

    George έχεις κι εσύ τα δίκια σου... αλλά δεν είμαι η πλέον κατάλληλη για να τα αναπτύξω... χαίρομαι πολύ όμως που τα έγραψες εσύ εδώ...

    Υ.Γ. βέβαια όσον με αφορά αυτό που έγραψες "...Σκεψου μονο οτι εστω και εν μερη, εσυ (τροπος του λεγειν) ως γυναικα μου, με αναγκαζεις με τις λεγομενες η εννοουμενες υλικες αναγκες και απαιτησεις σου να δημιουργω ενα περιβαλλον εργασιας που θα μου αποφερει περισσοτερα χρηματα, αλλα ειναι απανθρωπο και ανταγωνιστικο. Και ενω απο εσενα απαιτειται να εισαι μανα και ζητειται να φερνεις και κανα φραγκο, απο εμενα απαιτειται να φερνω τοσα ωστε να ειστε ασφαλεις..." είναι ελαφρώς κόκκινο πανί για μένα (σ.σ. καλά έξαλλη μ' έκανε αλλά δε φταις εσύ για τις εμμονές μου)... Πάντως το δέχομαι στο επίπεδο ότι απαντάς γενικεύοντας... κι εγώ εξάλλου μ' αυτό το πνεύμα εκφράστηκα... το αρχετυπικό κι όχι από προσωπικές εμπειρίες...


    Yanni επίσης έχεις τα δίκια σου... μάλλον... νομίζω δηλαδή...!

    Δυο ενστάσεις μόνο: η σκαλωσιά δεν είναι δα και εγχείρηση εγκεφάλου... ούτε στη φορτώνουν με το βραχιολάκι στο μαιευτήριο... την επιλέγεις ή σ' επιλέγει... σε κάθε περίπτωση παλιό τ' αστείο και δεν πρόκειται να καταλήξουμε πουθενά αν αρχίζουμε να μετράμε ποιος την έχει πιο "μεγάλη"...! ΄-)

    Και δεύτερον εκείνο το περί πόνου για να φέρετε το καρβέλι στο σπίτι όρα την απάντηση στον προλαλήσαντά σου...!

    Πάντως και στους δυο έχω να πω εκτός από ευχαριστώ που συμμετείχατε στην κουβέντα ότι το post δεν ήταν εναντίον των αντρών... ούτε πιστεύω ότι οι άντρες έχουν εξυφάνει κάποια αρχέγονη παγκόσμια συνομοσία εναντίον μας... Βάλλω απλά εναντίον των στερεοτύπων τα οποία συναντώ συνεχώς γύρω μου και των οποίων ένθερμες οπαδοί είναι κι ένα μεγάλο ποσοστό των ομόφυλων μου... Κι αυτό είναι που με δαιμονίζει... "Αφού είσαι γυναίκα πρέπει..."! Όσον με αφορά τίποτα δεν "πρέπει"¨εδώ και πολλά πολλά χρόνια...!

     
  • At 9 Μαρτίου 2007 στις 10:09 μ.μ., Blogger Adomiel

    Rallou σ΄ευχαριστώ για τη συμμετοχή... αναμένω λεπτομέρειες για τα gorilla girls... κάτι μου λέει ότι είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσες...! ;-)

     
  • At 9 Μαρτίου 2007 στις 10:34 μ.μ., Blogger yannis

    Αφού τη σκαλωσιά την επιλέγεις ή σε επιλέγει τότε και τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία την επιλέγεις ή παίρνεις αυτό που σου αξίζει .

     
  • At 9 Μαρτίου 2007 στις 10:55 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος

    Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

     
  • At 9 Μαρτίου 2007 στις 10:58 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος

    Adomiel, ρίξε μία ματιά στο site τους.

    www.guerillagirls.com

    Bongiorno!

     
  • At 9 Μαρτίου 2007 στις 10:58 μ.μ., Blogger yannis

    Lili τα συγχαρητήριά μου για την επιλογή του συντρόφου σου. Όντως ήταν πολύ έξυπνος και άνδρας με @@ . Την άλλη φορά να ψωνίσεις από Αμερική , εκεί δίνουν και σπίτια .

     
  • At 9 Μαρτίου 2007 στις 11:06 μ.μ., Blogger Αθανασία

    Θα συμπληρωσω...
    Ειμαι Γυναικα, και επιθυμω να διαχειριζομαι το σωμα και το πνευμα μου οπως αυτο επιθυμει και οριζει. Κι αν θελω να εισαι μαζι μου, ουσα Γυναικα, θα με αντιμετωπισεις ως τετοια, και οχι ως μπιμπελο ή σακο του μποξ, αναλογως της περιστασεως. Γιατι ετσι γουσταρω, οχι γιατι εσυ λες πως ετσι ειναι οι Γυναικες

     
  • At 10 Μαρτίου 2007 στις 12:20 π.μ., Blogger aqua

    Για τους ίδιους λόγους θυμώνω κάτι τέτοιες μέρες.
    Και για όλους τους υπόλοιπους θύμωνα κάθε μέρα.
    Μεγαλώνοντας έμαθα να βάζω όρια και να διεκδικώ αυτό που λές .
    Να νοιώθω άνθρωπος.
    Και τότε πολλοί θρασύδειλοι
    "έβαλαν την ουρά στα σκέλια "...

     
  • At 10 Μαρτίου 2007 στις 2:56 π.μ., Blogger Adomiel

    Ναταλία είσαι γλυκύτατη όπως πάντα...! Ναι είναι πολύ σκληρό...!

    Yanni είσαι φάουλ τώρα... γι' αυτό ακριβώς μιλάμε... για την επιλογή... ως Ανθρωπος να επιλέξεις τα της ζωής σου... θέλεις σκαλωσιά ή μέχρι εκεί φτάνεις πας στη σκαλωσιά... Η Γυναίκα δεν επιλέγει, διεκδικεί καθημερινά... να ξεπεράσει προκαταλήψεις και ταμπού... αλλά πλέον και μετά τη δεύτερη απάντηση σου νομίζω ότι δεν έχει νόημα... ας έχει λοιπόν ο καθένας την άποψη του... όσο για την τρίτη, ως προς τη Lili, σε ενημερώνω ότι εδώ δεν είναι πεδίο για ειρωνείες... και μάλιστα σε τόσο ευαίσθητα θέματα... αν έχεις αδελφή εύχομαι να μη βρεθεί σε θέση παρόμοια, όπως αυτή που περιγράφει η Lili και στην οποία βρίσκονται τόσες γυναίκες όσες δε χωράει ο νους σου... γιατί θα τον κυνηγάς με το δίκανο...

    Rallou τις αναζήτησα... και τις βρήκα... με την πρώτη ευκαιρία θα τις "γνωρίσω" κιόλας...! ;-)

    Αθανασία δε θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο...! :-D

    Aqua χαιρομαι που υπάρχουν κι άλλες θυμωμένες τις μέρες αυτές... γιατί το μόνο που άκουγα σήμερα ήταν πόσο ωραία τα πέρασαν χτες στα μπουζουκομάγαζα... πιθανώς οι σκλάβοι πρέπει να γλεντάνε πότε πότε για τις αλυσίδες τους... ου γαρ οίδασι τι ποιούσι...! ;-)

     
  • At 10 Μαρτίου 2007 στις 9:31 π.μ., Blogger an205

    "τι είναι ο άντρας για να τον χειριστώ; μίξερ;"
    Οδηγίες χρήσης εδώ
    http://an205.blogspot.com/2007/03/blog-post_2771.html

     
  • At 10 Μαρτίου 2007 στις 12:36 μ.μ., Blogger Adomiel

    Να ΄σαι καλά an250...! Τις εψαχνα τη μισή μου ζωή...! Να μου χαρίσει ο θεός χρόνια τώρα για τις εφαρμόσω...! :-p

     
  • At 10 Μαρτίου 2007 στις 3:13 μ.μ., Blogger yannis

    Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

     
  • At 10 Μαρτίου 2007 στις 3:19 μ.μ., Blogger yannis

    Εμένα η κοινωνία δε μου δίνει την επιλογή να κάνω οικογένεια έχοντας εισόδημα 400e και να κάθομαι στο σπιτάκι μου, μπορείς να το καταλάβεις αυτό;
    Συμφωνώ οτι αυτό που είπα στη Lili ήταν φάουλ αλλά δεν είδα την ίδια ευαισθησία από μέρους σου όταν πέταξε ειρωνείες περι χαπακίων. Μπορώ να χτυπήσω και εγώ σκληρά αν το θέλω, δεν είναι δικό της προνόμιο.
    Ανάθεμα αν υπάρχει 1% γυναικών που κάνουν ένα επάγγελμα επικίνδυνο για τη σωματική τους ακεραιότητα( εκτός από το αρχαιοτάτων χρόνων...) , ό,τι βρωμιά και δυσκολία υπάρχει την κάνουμε εμείς και για ευχαριστώ ακούμε γκρίνια και ειρωνείες.
    Αυτά από εμένα και ευχαριστώ για την υπομονή σας. End

     
  • At 10 Μαρτίου 2007 στις 3:41 μ.μ., Blogger an205

    Ευχαριστώ για την "αύξηση" :-Ρ

     
  • At 12 Μαρτίου 2007 στις 1:42 π.μ., Blogger Νίνα

    δεν εχω λογια!!!

    Αριστουργημα και αληθεια πέρα για πέρα!!!

     
  • At 12 Μαρτίου 2007 στις 10:36 π.μ., Blogger Adomiel

    Nina σ' ευχαριστώ για την "ψήφο"...! Φαντάσου να είχες και λόγια κορίτσι μου...! ;-)

    Καλημέρα...

     
  • At 13 Μαρτίου 2007 στις 6:32 μ.μ., Blogger Giorgia_is_coming_to_town

    ΑΠΙΘΑΝΟ!!!! Δυστυχώς εδώ που βρίσκομαι η Γιορτή της γυναίκας γιορτάζεται σαν εθνική γιορτή. Αν σκεφτείς ότι το 30% των γυναικών εδώ από κοριτσάκια ψωνίζονται στους δρόμους, το άλλο 30% έχει αλκοολικούς συζύγους που ξεχνούν ότι έχουν σπίτι, ένα άλλο 30% μένει με ένα παιδί ή και περισσότερα στην αγκαλιά χωρίς καμία πρόνοια, είναι πράγματι γελοίο να μιλούν για Γιορτή της Γυναίκας, έστω και για μια μέρα. Ο κόσμος μας κόπηκε και ράφτηκε στα μέτρα των αντρών, οπότε το κοστούμι δεν μας ταιριάζει και τόσο.

     
  • At 14 Μαρτίου 2007 στις 6:32 μ.μ., Blogger Adomiel

    "Ο κόσμος μας κόπηκε και ράφτηκε στα μέτρα των αντρών, οπότε το κοστούμι δεν μας ταιριάζει και τόσο"...

    Giorgia μέσα σε μία πρόταση έκλεισες ολόκληρο το νόημα...! Δεν κατηγορώ τους άντρες αλλά όντως αναγκαστήκαμε να φορέσουμε ένα "κοστούμι" που είχε ραφτεί γι' άλλον πριν από πάρα πολύ καιρό...! Και πρέπει όχι μόνο να τα καταφέρουμε αλλά και να μην παραπονιόμαστε...! Αν τα καταφέρουμε θεωρείται δεδομένο, αν λυγίσουμε και αποτύχουμε λοιδορούμαστε...! Και τα δύο είναι απάνθρωπα...!

     
  • At 16 Μαρτίου 2007 στις 10:04 π.μ., Anonymous Ανώνυμος

    καλημεραααααααα!!!

    προσωπικα γιατι εχω την εντυπωση οτι ζουμε σε μητριαρχικη κοινωνια???? Εδω και χιλιετιες!!! Και γιατι τελος παντων υπαρχει αυτη η διαμαχη με τα φυλα?

     
  • At 16 Μαρτίου 2007 στις 12:51 μ.μ., Blogger Adomiel

    Useme η μητριαρχία όπου υπάρχει είναι σε διαπροσωπικό επίπεδο... σε κοινωνικό δεν υφίσταται... και δεν είναι κακό αυτό... δεν ζητάμε εξουσία ζητάμε ισότητα και ισονομία στην πράξη...!

    Καλημέρα...

     
  • At 17 Μαρτίου 2007 στις 4:02 μ.μ., Blogger useme

    το διαπροσωπικο επιπεδω ειναι στη πυραμιδα πιο πανω απο το κοινωνικο.. αποτελεσμα ειναι η κυριαρχια του γυναικειου φυλου μεσω του αντρικου.. (αν το εμβαθυνω δλδ). Ισονομια και ισοτιμια δυστυχως δεν γινετε να υπαρξη λογο του παραπανω. Αν σε κοινωνικο επιπεδο το γυναικειο φυλο αποφασιζε να ειναι ισοτιμο μεταξυ του τοτε συντομα θα επιρεαζε και θα οθουσε καθε αντρα να φερθει αναλογα. προς το παρον ωθει το αντιθετο η απλα αδιαφορει γιατι συμβιβαζετε η του αρεσει... Μια συμαντικη φραση που τα συνοψιζει "πισω απο καθε αντρα κρυβεται μια γυναικα". Μπορει να μη μιλαει καταμετωπα, αλλα εκεινος θα κανει εν τελει οτι θελει εκεινη.

     
  • At 17 Μαρτίου 2007 στις 6:02 μ.μ., Blogger Adomiel

    Προσωπικά η έκφραση που χρησιμοποιείς με αφήνει παγερά αδιάφορη... δεν ενδιαφέρομαι να χειραγωγήσω κανέναν... νομίζω ότι το ανέφερα και στο post... κι όσο κι αν προκαλεί εντύπωση ξέρω πολλές γυναίκες που δεν τις ενδιαφέρει... μεγάλωσα σε μια κοινωνία που μέχρι τα 18 μου με "παραμύθιαζε" ότι έχω ίσα δικαιώματα και ευκαιρίες... (σ.σ. εκτός από το πατρικό μου βεβαίως όπου, όπως σε πολλά "πατρικά", ακουγόταν πλειστάκις "αυτές είναι γυναικείες δουλειές")... τι μου συνέβη μετά τα 18; ...μεγάλωσα! ;-)

     
  • At 17 Μαρτίου 2007 στις 8:08 μ.μ., Blogger Θεραπευτής

    Υπέροχο post που διαθέτει εξαιρετική δυναμική και με έκανε να το διαβάσω 2 και 3 φορές.Δεν θέλω να διαφημιστώ αλλά επειδή έχω πολλά να πω για το θέμα σκέφτομαι να αναρτήσω σχετικό post στο δικό μου blog (επιφυλάσσομαι για το πότε).Συγχώρεσε με αν παραβαίνω κάποιον άγραφο κανόνα της blogοκοινωνίας αλλά είμαι ψάρακας και η πρόθεση είναι να σου απαντήσω χωρίς να σου φάω τόσο χώρο στα σχόλια.Σε κάθε περίπτωση βέβαια μπορείς να με σβήσεις,-p

    {Αν και ετεροχρονισμένα θέλω να σε ευχαριστήσω γιατι εισαι η πρώτη(και μοναδικη ως τώρα) σχολιάστρια
    στο blog μου.Απλά για την ιστορία σημειώνω ότι έκανα τούμπες,έμαθα σπαγκάτ και σάλτο μορτάλε(αουτς!) όταν είδα ότι κάποιος άγνωστος με διάβασε (που με βρήκες anyway...????) . ;) Συνεχίζω να γράφω από νοσοκομείο, με πολλαπλά καταγματα και χαμόγελο μέχρι τα αυτιά... }

     
  • At 18 Μαρτίου 2007 στις 12:32 π.μ., Blogger Adomiel

    Θα χαρώ να διαβάσω αυτό που θα γράψεις... κι όχι μην ανησυχείς... δεν παραβαίνεις κανέναν άγραφο κανόνα... εξάλλου δεν νομίζω ότι υπάρχουν άγραφοι κανόνες... για την ανυπαρξία των γραπτών είμαι απολύτως σίγουρη...! ;-)

    Υ.Γ. Καλή ανάρρωση...! :-Ρ

     
  • At 19 Μαρτίου 2007 στις 2:19 π.μ., Anonymous Ανώνυμος

    αντομιελ δεν αναφερομαι συγκεκριμενα σε σενα... :s στο γενικοτερο πλυθισμο... προφανος και δεν ειμαστε ολοι οι ανθρωποι ιδιοι και δε θελουμε να χειραγωγησουμε ολοι.. δεν το αμφισβητισα επ ουδενη αυτο. Παραταυτα δεν θεωρω οτι αυτο που ειμαι εγω η εσυ η οποιοσδηποτε, ειναι και καθε αλλος ανθρωπος στο πλανητη μας. Ουτε προσπαθω να σε θυξω ουτε να διαφωνισω σε οσα λες στο ποστ σου. Μονο κοιταω (κατα την αποψη μου) απο αλλη πλευρα το ζητημα που θετεις. Πχ η φραση "αυτα ειναι γυναικιες δουλειες" το εχουμε ακουσει πολλακις ολοι μας, ομως εχουμε δει τα ιδια ατομα να σερνονται πισω απο εκεινες που πρατουν τις "γυναικιες δουλειες" και εκτελουν καθε τους επιθυμια λογικη η παραλογη με γκρινια η χωρις.

    Ιδιετερα παρατηρω οτι οσο ποιο "αντρας" (σε εισαγωγικα οχι για θεμα φυλου αλλα για θεμα "εγω ειμαι αντρας και οτι λεω γινετε")ειναι καποιος τοσο πιο πολυ η γυναικα του τον εξουσιαζει.

    Με αλλα λογια (επαναλαμβανομαι) ολο αυτα ειναι η βιτρινα που κρυβει η κρυβετε απο πισω της μια ισχυρη γυναικια πινελια, φιγουρα κλπ.

    Δε θα με εξεπλητε καθολου φυσικα να επιβεβαιωσω οτι οτι κοινωνικα οι γυναικες δεν ειναι ισοτιμες με τους αντρες επιδει καποιοι "αρχοντες" δε μπορουν να ειναι ιστοτιμοι με τις γυναικες τους, διακατεχονται απο τετοια κομπλεξ κλπ κλπ και ξεσπανε θεσπιζοντας νομοσχεδια, δημιουγοντας παιδια κατα των γυναικων.

    Μια γυναικα κανει οτι θελει ενα αντρα και αυτος βγαζει τα αποθημενα του σε μια αλλη η οποια θα κανει οτι θελει καποιον αλλο γιατι ο προηγουμενος ειχε αποθημενα ετσι θα αποκτησει αποθημενα και ο δευτερος και θα τα βγαλει σε μια αλλη.

    Λιγο πολυ ετσι το βλεπω. Ειτε το θες εσυ ειτε εγω ειτε κανεις μας ειτε δε το θελουμε... μονοι μας κανονιζουμε τη μοιρα μας.

    Καποιος ειπε καποτε "καθε χωρα εχει την κυβερνηση που της αξιζει" η πεποιηθηση μου ειναι οτι αυτο ισχυει για τα παντα.

    Αν εσυ λοιπον βλεπεις μια αδικη κοινωνια προς τη γυναικα υπαρχουν τοτε δυο που τη βλεπουν δικαια. Και εσυ και εγω αποδεχομαστε τη πλειοψηφια. Αρα ζουμε στα μετρα που προτασει η πλειοψηφια.

    Εντυπωση δε προκαλει καθολου οτι ξερεις πολλες γυναικες που δε τις εδιαφερει. Εντυπωση θα προκαλουσε αν ηξερες και αποδεικνυες οτι η πλειοψηφια των γυναικων μενει παγερα αδιαφορη στην εκφραση που χρησιμοποιω(ποια εκφραση? ειμαι και περιορσμεμενης). (εντυπωση φυσικα θα προκαλουσε το γεγονος οτι ξερεις τοσες και εχεις και αποδειξεις! ;-)


    Και τελειωνοντας να θεσω τα εξης ερωτιματα...

    Εφ οσον η καθε γυναικα νιωθει οπως εσυ γιατι δε κανει κατι?
    Γιατι θεωρει οτι δε μπορει να κανει κατι αφου ειναι η πλειοψηφια πλυθισμιακα?
    Γιατι δεν εχουμε γυναικες αρχηγους κρατων οταν ειναι περισσοτερες πλυθισμιακα?
    Γιατι λενε οτι μια ομαδα γυναικων δε μπορει να συνεργαστει το ιδιο καλα με μια ομαδα ανδρων?
    Γιατι δε κυρησουν ανοικτα τα αιτηματα τους και τις αποψεις τους οπως εσυ?
    Γιατι δε μαχονται για τα δικαιωματα τους οπως εσυ?
    γιατι δεν ακολουθουν τη λυσιστρατη που παροτι κωμοδια αντικατοπτριζει μια πραγματικοτιτα?
    Γιατι πρεπει να ψηφιστει νομος για να υπαρχουν πολλες στα ψηφοδελτια οταν ειναι η πλειοψηφια?
    Γιατι να υπαρχουν τα παραπανω ερωτηματα?
    Γιατι να μη γιορταζουμε τον ερωτα μια μερα οπως γιορταζουμε το ονομα μας και τις εθνικες μας εορτες μας και ενα σωρο αλλες εορτες δινοντας μια εξτρα βαρυτητα σε αυτον?
    Γιατι η μανα υπεμεινε τον πατερα που ελεγε γυναικειες δουλειες?
    Γιατι το υπομενουν πολλες γυναικες?
    Φοβουντε μη χασουν τον αντρα τους?
    Και τι θα κανει αυτος θα βρει αλλη?
    Και η αλλη δε θα επρεπε να εχει την ιδια αποψη? Γιατι η αλλη δεν εχει την ιδια αποψη και υπομενει? Φοβαται και αυτη τον ανταγονισμο? Μα υπαρχει τοσος ανταγονισμος που δημιουγει τοση ενταση με αποτελεσμα να μη μπορει να συγκεντρωθουν σε μια αποψη οι γυναικες? Δηλαδη το καιρο που καιγαν μαγισες το καιρο που η γυναικα θεωρουνταν πραγματικα κατωτερο ον αν ολες οι γυναικες γινονταν ενα εναντιον των αντρων τους θα τις καιγαν ολες? Και τι θα κανανε μετα? με γενετικη θα αναπαραγονταν η θα κανανε σεξ μεταξυ τους? Ποσο ευκολο ειναι να πισει μια γυναικα ενα αντρα και ποσο ευκολο ειναι το αντι8ετο?

    αντε φλυαρισα οσο δε παει αλλο...

    συγνωμη αν σε τσαντισα, μια αποψη ηθελα να αναφερω. χαρηκα που ειδα λινκ στο μπλογκ μου. Απο οτι ειδα δε χαρηκες τοσο που ακουσες την αποψη μου. μαλλον εκνευριστικες, οπως διαβασα στην απαντηση σου. Δε θα συνεχισω λοιπον παραπερα απο αυτο το ποστ...

     
  • At 22 Μαρτίου 2007 στις 7:11 μ.μ., Blogger Adomiel

    Useme δεν εκνευρίστηκα... απλά τα έχω ακούσει απίστευτα πολλές φορές αυτά που λες... και τείνω πλέον να πιστέψω ότι πρόκειται για έναν ακόμη "αστικό μύθο"...

    Ίσως έχεις κάποιο δίκιο, σε κάποιες περιπτώσεις, μεταξύ κάποιων ανθρώπων... εγώ δεν αναφέρομαι σε "καποιον, κάποια, κάποτε" αναφέρομαι στο γενικό...

    Επίσης έγινε μια παρανόηση... δεν επιζητώ ανταπαράθεση με το ανδρικό φύλο... αν ξαναδιαβάσεις το τέλος του post θα δεις ότι τις ευθύνες τις επιρρίπτω αλλού... "Τις περισσότερες φορές να τιμωρούμαι από άλλες Γυναίκες, στενοκέφαλες, μίζερες κι ανόητες…"

    Και την έκφραση "γυναικείες δουλειές" τα μικρά κοριτσάκια δεν την ακούγαμε από τον μπαμπά μας αλλά από τη μαμά μας...

    Ελπίζω σήμερα, τουλάχιστον όσον αφορά την πλειοψηφία, να έχει εκλείψει... εγώ τουλάχιστον δεν την έχω εκστομίσει ποτέ...

    Και εν κατακλείδι να σημειώσω για μία ακόμη φορά ότι: έχω δική μου φωνή και θέλω να ακούγεται, δεν επιθυμώ να χρησιμοποιήσω κάποιον αδύναμο άντρα ως φερέφωνο μου, δεν ενδιαφέρομαι να είμαι η ισχυρή κυρία πίσω από τον οποιοδήποτε κύριο, δεν θέλω στην τελική να χειραγωγήσω κανέναν...!

    Καλά αυτό με τη Λυσιστράτη προτιμώ να το αφήσω ασχολίαστο...! αν μετά από 2.500 χρόνια πρέπει ακόμα να χρησιμοποιούμαι το κορμί μας για να "χειραγωγήσουμε" το κάτω κεφάλι των ανδρών και να προχωρήσει η κοινωνία είμαστε χαμένοι από χέρι... δεν τους υποτιμώ δα και τόσο πολύ...! :-Ρ

    Να περνά καλά...! ;-)

     
  • At 14 Μαρτίου 2008 στις 3:10 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος

    Αποκωδικοποίηση....: ψυχής, σιωπής, θρησκειών, μυθολογιών,....
    Σχηματοποίηση λόγου, κοσμογονία, θεογονία,....
    URL : www.siopi.gr
    Γεια......

     
Layout design by Pannasmontata